อะไรที่เรียกว่า "ความรัก" ตอน2

ฉันเริ่มอาการ "สับสนในตนเอง" ยังไงนะหรอ? ฉันชอบผู้หญิง หรอ!! แล้วใจของฉันคิดยังไงกันแน่ แล้วถ้าชอบผู้หญิงแบบเป็นคู่รักกันขึ้นมา เอ่อ....เค้าทำไงกัน? แล้วฉันต้องทำไง? แล้วเพื่อนๆ ครอบครัวฉันจะว่ายังไง? ที่แน่ๆฉันอาย!! ...คิดๆไป ฉันอาจจะไม่ได้ชอบเธอแบบนั้นก็ได้ เพราะถ้าเกิดรักเธอจริงๆ ฉันคงไม่สนใจอะไร โอ้ย!! กลุ้มใจจัง เมื่อเวลาผ่านไปฉันคิดว่าฉันเริ่มชอบเธอจริงๆแล้ว ต้องขอบคุณความพยายามของเธอที่คอยเอาใจฉัน เราใช้เวลาร่วมกันมากขึ้นเรื่อยๆ ไป แล้วอยู่ๆ วันนึงตอนที่เธอเดินเข้ามาใกล้ๆจนฉันต้องถอย (แอะ!! เราเป็นอะไรเนี่ย ทำไมต้องถอย) ใจสั่นแฮะ เริ่มตื่นเต้น เอ่อ!! ก็เธอทำท่าเหมือนจะเข้ามาจูบนิ ตายแล้วเรา ตื่นเต้นกับเพศเดียวกันได้ด้วย>_<

ตอนนี้มั่นใจว่า ตัวเองบ้าไปแล้ว ...เราชอบเพศเดียวกันจริงๆหรอ (มันวนเวียนอยู่ในห ัวด้วยความไม่แน่ใจ) คิดถึง เป็นห่วง ทำอะไรหรือพูดกับใคร ก็พูดถึงเธอเสมอ ...วันหนึ่งหลังเลิกงาน เธอก็มารับและออกไปกินข้าว แต่...เรื่องที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น ระหว่างที่เรากำลังรอรถแท็กซี่ ฉันก็เหลือบมองเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เซ็กซี่ และสวยมาก ด้วยความอยากลองใจ หรือความงี่เง่าของฉัน ก็เลยชวนเธอมอง "ดูคนนั้นซิ สวยมั้ย เซ็กซี่นะ อิ๋มมาก" และพอเธอหันไปมอง ผู้ชายที่เดินมากับผู้หญิงคนนั้น ก็เริ่มตะโกนด่า และอาระวาดใส่ ด้วยความโง่ของฉันอีกเช่นเคย ก็เลยตะโกนตอบไปว่าอะไรเล่า เพราะฉันก็เป็นผู้หญิง ทันใดนั้น ผู้ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาหา และพูดกับฉันเป็นภาษาไทยว่า "คนไทยหรอ" ใช่คนไทย ฉันตอบไปแล้วเค้าก็หันไปพูดกับเธอเป็นภาษาจีน แล้วก็ทำท่าหาเรื่อง และก็ยกกำปั้นชกที่หน้าของเธอ ฉันตกใจ และก็เข้าไปดึงเธอฮออกมา นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!! ฉันพยายามจะห้าม แต่ ฟิ้ว!...ฉันปลิ้วออกมา กระเป๋า รองเท้า กระจายกับพื้นพร้อมๆกับตัวฉัน แล้วเธอล่ะ ฉันหันไปมอง เธอกำลังโดนผู้ชายอีก 2 คน ล้อมตัวเธอ ตายแล้ว!! ฉันรีบเก็บของแล้วเข้าไปห้าม (จริงๆแล้วของบางอย่างก็ไม่ได้เก็บ รีบ) และก็ชกเธออีกครั้ง โอย!! อะไรกัน หัวใจจะวายตาย ทำไงดี

ฉันเข้าไปห้าม เอามือ ค้ำคอผู้ชายคนนั้นและดันออกไป เธอก็จะสู้ แบบว่าเจ็บนี่ มาทำกูทำไมประมาณนั้น พอที!! หลังจากพยายามแยก และรีบพาเดินหนีไป เพื่อเรียกแท็กซี่ (ตอนนี้ไม่มีอารมณ์กินแหละข้าวน่ะ) แต่ขอไปจากตรงนี้ก่อน เธอก็หยิบโทรศํพท์ โทรหาตำราจ พอหันไป พวกบ้านั่นก็ขึ้นแท็กซี่แล้ว เธอก็รีบแจ้งตำรวจว่า คนที่ทำร้ายกำลังขึ้นรถไปแล้วให้รีบมา แต่...พวกบ้านั้น จอดรถ เปิดประตู และวิ่งมา 5-6 คน โอ!!!ตาย ฉันหันไปห้าม ผู้หญิงที่ฉันว่าสวย ถอดส้นสูงราว 3 นิ้วทำท่าจะฟาด แล้วตะโกนด่าเธอ ประมาณว่ารู้นะว่าโทรหาใครด้วยเสียงแหบ...นาทีนี้ฉันก็รู้แล้วว่า คนสวยคนนั้นเป็นกระเทย ภายในเสี้ยววินาที ฉันก็เอามือจับข้อมือห้ามไว้ แต่ ผู้ชายอี3-4 คนพร้อมกระเทยอีกคน ก็เข้าไปรุมเธอ ฉันยังจำภาพได้ติดตา มันรวดเร็วมาก ตุ๊บ ตั๊บๆ แล้วร่างเธอก็ล่วงลงกับฟุตบาทถนน ฉันวิ่งเข้าไปห้าม ผลักและเข้าไปหาเธอ ตอนนี้เธอหมดสติไปแล้ว กระเทยอีกคนตะโกนด่าเธอ.....แมน!! แอะ ไม่ใช่นะ เธอเป็นผู้หญิง ฉันก็พูดตลอดตอนห้ามว่า อย่าเธอเป็นผู้หญิง แล้วสุดท้ายที่ฉันไม่มีทางลืมภาพนั้นได้เลย ผู้ชายที่เริ่มมีเรื่องกันคนแรก ง้างขา ฉันร้องเสียงหลงอย่า!!! พลั่กเค้า แตะเข้าไปที่หน้าของเธอที่สลบ คว่ำอยู่กับพื้นอย่าแรง ฉันพลักเค้าออกไป และพวกนั้นก็วิ่งหนีไป ฉันนั่งลงข้างๆ เขย่าตัวเธอ ตะโกนเรียกชื่อ ซ้ำๆ น้ำตาก็ใหลพรากๆ ทำยังไงดี ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน (เหมือนหมิวสิค หรือ ภาพยนต์ แสนเศร้า ที่คนรักกำลังจะตาย แล้วก็ได้แต่ร้องไห้ตะโกนเรียก) ฉันเรียกเธอ "ที่รัก ที่รัก"ซ้ำกันเพราะเธอ อยากให้ฉันยอมรับและเรียกเธอ แต่เธอก็นิ่ง...ทำไงดี โทรหาเพื่อน คนที่1 ไม่ติด โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด ทำไงดี อีกคน อีกคน และ เพื่อนคนหนึ่งที่อยู่ไกล้ๆ ที่เพิ่งแยกกันกลับไปก็รับ ช่วยด้วย!!! ...พวกเราโดนคนเมาทำร้าย และเธอก็สลบไปแล้ว (พร้อมกับเสียงร้องไห้ปนสะอื้นของฉัน)

เพื่อนฉันตกใจถามว่าฉันเป็นอะไรมั้ย ..."ไม่ มาช่วยเร็ว" ฉันตอบไป หลังจากนั้นฉันก็เรียก ที่รัก ที่รัก ตื่น ซ้ำๆกัน พร้อมกับเขย่าตัวเธอ ฉันไม่รู้ว่ามันนานแค่ใหน แต่สำหรับฉันมันเป็นช่วงเวลา ที่เจ็บปวดและน่ากลัวมาก ซักพักเธอก็รู้สึกตัว พยุงตัวนั่ง แต่ก้มหน้า เธอบอกมึนลืมตาไม่ขึ้น มองอะไรไม่เห็น ห๊าาาา!!! แล้วเธอก็หาโทรศัพท์ โทรเรียกตำรวจ ซักพักตำรวจก็มา พร้อมรถพยาบาล แล้วเพื่อนก็มา(เฮ้อ!! กว่าจะมา) หลังจากตำรวจปฐมพยาบาล และสอบปากคำ ฉันก็ได้เห็นหน้าเธอ ตาของเธอปิด บวมตุ้ย เขียวช้ำเกือบครึ่งหน้า...ฉันมองหน้าเธอขอดู แต่เธอพยายามหลบ และปิดหน้าตลอด เธอบอกว่าไม่อยากให้ฉันเห็นสภาพนี้ ฉันมองเธอและก็น้ำตาใหล นัยตาของเธอมีเลือดออก คอก็มีรอยข่วน ช้ำ มีรอยเลือด เลอะไปทั่ว ตามตัวก็มีรอยช้ำ เต้มไปหมด ...ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความ โง่ งี่เง่า ของฉันคนเดียว ตอนนี้กำแพงหัวใจของฉันได้พังทลายลงแล้ว ฉันเจ็บปวดเหลือเกิน เหมือนจะขาดใจตายให้ได้...ขอโทษนะ ที่รัก ฉันขอโทษจริงๆ เธอกลับพูดว่าโชคดี ที่พวกมันไม่ได้ ทำร้ายฉันด้วย ถ้าฉันเป็นอะไรไป เธอคงเจ็บมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้หลายเท่า ....ฉันนั่งรอที่โรงพยายาลกับเพื่อนอีกคน เธอบอกให้ฉันกลับไปก่อน แต่ฉันบอกว่า ไม่ จะรอจนตรวจเสร็จแล้วกลับพร้อมกัน